Eski Türklerde Aile Yapısı

Aile olmazsa toplumda olmaz , Türklere göre aile toplumun ek küçük yapı taşıdır. Akraba ilişkileri Türk toplumunda önemli bir yere sahiptir , birbirine akrabalık bağları ile bağlı olan fertlere aile denir.



Aile , Türk toplumunun ve Türk devletinin çekirdeğini yani temelini oluşturuyordu , kan akrabalığına dayanan bir olaydır. Türk aile yapısında otorite babadır bütün aile fertleri babalarını ailenin reisi olarak görmektedir , bu aile ortamında bütün işler , hal ve hareketler ailenin huzurunu kaçırmadan birlik ve dayanışma içinde yapılmaktadır. Şuan ki aile yapısı eski aile yapısından biraz farklılık göstermeye başlamış ve dahada değişmektedir.

Türk ailesi aslında bir nevi "baba ailesi" olarak adlandırılmaktaydı , ailenin geçimini ve güvenliğini sağlamak babanın görevidir. Aynı zamanda kız erkek fark etmeksizin çocuklarına iyi davranmak ve yuvadan uçana kadar onlara bakmak gibi bir yükümlülüğü vardır. Zorunda oldukları için değil zaten istedikleri için bakarlar , hatta evlenip yuvadan ayrıldıklarında ise üzülürler bununla ilgili bir söz vardır "oğlunu evlendirmekte ve kızını göçürmekte"

Özellikle erkek evladın yetişip ailedeki babanın üstünde bulunan yükü üstlenmesiyle babanın yükü hafifler aynı zamanda bulunan kız çocukta annenin üstünde bulunan yükü hafifletmekle meşgul olur. Bu ortamda yapılan hiç bir görev , sorumluluk istenmeyerek yapılmaz yani herkes ailenin huzur ve refahı için yeri geldiğinde fedakarlık bile yapar. Bu konu ile ilgilide bir söz vardır "Tay yetişirse at dinlenir , oğul yetişirse baba dinlenir" .

Türk ailesinde baba kadar annenin de söz hakkı vardır. Her şeyden önce anne olmazsa aile tam bir aile olarak kalamaz. Düzeni sağlayan ailede annedir. Erkeğin "evdeşi" yani ev arkadaşıdır. Türklerde erkek evlat yetiştirmek babanın kız evlat yetiştirmek ise annenin görevi olarak bilinirdi. Türklerde "babasız oğul , anasız kız" bakımsız sayılırdı.